Добрыя людзі, скажыце мне вы, Ці можна жыццё пражыць бяз гора і бяды. Каб усё ішло як трэба, каб усё было добра, Шмат золата, срэбра духоўнага шчодра. Дык не, гэта глупства! Жыць так немагчыма. Жыццё – самагубства, свабода – радзіма. Усё робіш як трэба, а нешта няладна. Зачым тое срэбра і золата-праўда?
Рэфрэн: За шчасце, за гора ўсе разам мы робім ня тое. Не чуем, не бачым, а пасля толькі разам усе плачам.
Салодкая праўда не можа забіць, Салодкая праўда не дапаможа нам жыць. А горкая праўда, што можа яна? Яна дапаможа, ці зноўку бяда?
|